-
1 колымаш
колымашсущ. от колаш II1. смерть, кончинаКолымаш деч утараш спасти от смерти;
ӱмыр лугыч колымаш преждевременная смерть.
«Таче первый гана тар пушым ӱпшынчым, фронтышто первый колымашым ужым». Е. Янгильдин. «Сегодня я в первый раз понюхал пороху, увидел впервые смерть на фронте».
2. смертность (людей); падёж (скота)Йоча колымаш кугу велика детская смертность.
Пытартыш жапыште колхозышто вольык колымаш палынак ешаралтын. «Мар. ком.» В последнее время в колхозе заметно увеличился падёж скота.
-
2 колымаш
сущ. от колаш II1. смерть, кончина. Колымаш деч утараш спасти от смерти; ӱмыр лугыч колымаш преждевременная смерть.□ «Таче первый гана тар пушым упшынчым, фронтышто первый колымашым ужым». Е. Янгильдин. «Сегодня я в первый раз понюхал пороху, увидел впервые смерть на фронте».2. смертность (людей); падёж (скота). Йоча колымаш кугу велика детская смертность.□ Пытартыш жапыште колхозышто вольык колымаш палынак ешаралтын. «Мар. ком.». В последнее время в колхозе заметно увеличился падёж скота.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > колымаш